Jan Muës Quartet club: JazzCafé Den Egger © Rootsville 2016 |
Op het laatste concert van dit seizoen hadden ze bij het JazzCafé Den Egger voor een ander concept gekozen. Samen met het Jan Muës Quartet zouden ze kiezen voor een gastvocaliste, maar dan wel eentje dat nog naar'school' gaat. Het oog was gevallen op de Limburgse Marithé Van der Aa die op het moment haar 2de jaar doet in het conservatorium te Berlijn. Deze Marithé is uiteraard niet aan haar proefstuk toe want ze toert voor het ogenblik ook door het land met haar eigen Quartet. Vanavond evenwel zou ze zich laten begeleiden door enkele 'oude rotten' in het vak en dan meteen ook al niet van de minsten. Naast Jan Muës aan de bugel en trompet krijgen we ook Johan Sabbe aan de black & white keys en de ritme sectie bestaande uit Mario Vermandel op de staande bass en drummer Luc Vanden Bosch die volgens zijn FB overal en nergens verblijft maar dan wel hoofdzakelijk op een jazzconcert.
Al was het volle maan toch zou het een ingetogen concert worden waar de glasheldere stem van Marithé perfect zou samenvloeien met het Quartet dat zo een geheel vormt dat alles zo begeesterend mooi zou klinken vanavond. Opmerkelijk is dat het Jan Muës Quartet nog nooit met Marithé heeft samengewerkt en dat ze enkel een uurtje voor het concert zijn samengekomen. Vakkennis noemen ze dat! In navolging van de trieste dag die we hier in België hadden meegemaakt werd er geopend door het Jan Muës Quartet met 'Smile' van Charlie Chaplin uit 1936. Verder kregen we nog werk van Clifford Brown en Jan Muës zijn 'Mushrooms Pickin' With My Muse'. Daarna was het moment aangebroken om de gastzangeres Marithé Van der Aa haar ding te laten doen waarmee ze begon met 'On The Sunny Side Of The Street'. Opmerkelijk toch hoe dit Quartet perfect deze zangeres weet aan te voelen. It's like magic! 'Well, You Needn't' van Thelonious Monk uit 1944 blijkt één van Marithé haar favorietjes te zijn maar helaas ook het einde van de eerste set.
'Nature Boy' van Nat King Cole krijgt hier door Marithé en haar gelegenheids Quartet een heel andere betekenis, natuurlijk mooi,....zelfs met de baritone noot op Jan's bugel. Het is uiteraard een cliché maar wanneer een concert je zo pakt vliegt de tijd uiteraard en daardoor krijgen deze vertolkers van vanavond een welverdiend applaus. Een 'encore' mag dus niet uitblijven op vraag van het volle jazzCafé. Het wordt een bluesje waarbij het verhaaltje van de 'one finger blues' zelfs door mij werd leuk gevonden. Nog eenmaal alles uit de kast en 'that's it voor de avond en het seizoen. We besluiten uiteraard met een diepe buiging voor Marithé, Jan, Johan, Mario en Luc.
|
Bij het begin van deel 2 van dit concert is het terug het moment om dit Quartet in de spotlights te zetten en ze komen warempel heel orgineel uit de hoek door te openen met 'Cherie' van onze grootste smartlapzanger ever, Eddy Wally. Jan Muës dan moet zeker ook zeker het verhaal van de Marx Brothers eraan komen en dus ook 'Groucho's Walk'. Terug de schijnwerpers op Marithé gericht waarmee ze de Latin tour opgaat met 'Corcovado' van Antonio Carlos Jobim wat misschien voor Marithé nog een erfenis is van lerares Kim, maar wel mooi. Het is opvallend stil wanneer Johan, Mario Luc en Jan hun tijd voor een solo nemen. Integrerend en sereen tergelijkertijd waarbij de bewondering voor deze muzikanten hier niet onder stoelen of banken wordt geschoven.
|